چند وقت گذشت ....
چند وقتیه که از روی عشق به زادگاهم -فریازان - وبلاگی رو راه اندازی کردم . نمی دونم چی شد که در سال 81 واژه فریازان رو در گوگل سرچ کردم .فقط سه یافته با نام فریازان بود.خیلی متاثر و ناراحت شدم. در همانسال در پرشین بلاگ یک وبلاگ با نام فریازان ساختم و چندین مطلب برای فریازان در وبلاگ گذاشتم. مشغله کار وزندگی و عدم دسترسی به اینترنت باعث شد که توجه من به وبلاگم کمتر شد.بعد از مدتی که خواستم وبلاگم را به روز کنم ،باکمال تعجب دیدم که چنین صفحه وبلاگم بالا نیامد.وبلاگ به شخص دیگری واگذار شده بود. از دنیای وبلاگ خوشم نیومد. اما در سال 86 باز هم یک وبلاگ با نام -فریازان-ساختم ،اما اینبار در پارسی بلاگ.ولی اینبار من نتونستم مطلب خوبی در وبلاگ بذارم. اتفاق پرشین بلاگ باز هم تکرار شد .اما بعد از گذشت یکسال وهفت ماه به وبلاگم سری زدم .ولی خوشبختانه صفحه فریازان بالا آمد.اما مشکل این بود که برای ارائه مطلب جدید در وبلاگ نیاز به رمز عبور داشتم. چندین رمز را تکرار کردم ،اما نتوانستم وارد بخش مدیریت بشم....
نکته جالب اینکه من وبلاگ رو در موسسه مطالعات آمریکای شمالی دانشگاه تهران ساخته بودم.و بعد از گذشت یکسال و هفت ماه در همانجا رمز عبور به خاطرم اومد و موفق شدم رمز عبور صحیح را،وارد کنم.. از بخش مدیریت پارسی بلاگ تشکر میکنم که در این مدت وبلاگ را به دیگری واگذار نکرده بودند.
اما حالا، وبلاگ فریازان متعلق به من تنها نیست و همچون روستایمان،برای همه فریازانی هاست،
ازشما فریازانی عزیز هم دعوت میکنم که برای پر بار شدن وب فریازان به بنده کمک کنید .به عنوان مثال اگر دوستان به وصیتنامه شهدای روستا دسترسی دارند ،ارسال کنند تادر وبلاگ فریازان ارائه دهیم.دست همه شما عزیزان را میبوسم.در اینجا از آقای مرتضی جانجانی فرزند محمدکرم که کارمند دانشگاه تربت مدرس دانشگاه تهران،که همیشه یار و یاور وبلاگ فریازان بوده، تشکر میکنم.
